De stranding van de Schouwen II
Noodvlag in top
De zee was enorm hoog en stond tot aan de duinen zodat het een moeilijke opgave was om met de boot langs het strand te rijden. Intussen was het schip, dat de noodvlag in top had, meer en meer naar het strand gekomen en bevond zich ongeveer ter hoogte tussen de tweede en derde paal benoorden het Dorp. Het was nu duidelijk te zien dat een stranding moest plaatsvinden. De reddingboot lag gereed om, zodra het schip gestrand was, hulp te verlenen. Om ongeveer 2 uur liep het schip vast, even voorbij de plek waar in 1890 de von Lindern strandde. Nabij de derde paal benoorden Zandvoort. Ogenblikkelijk werd de reddingboot in zee gebracht en de bemanning slaagde erin om de equipage van het schip, bestaande uit 4 man en de scheepshond, behouden aan land te brengen.
De bemanning der reddingboot bestond uit de volgende personen; Maarten Keesman (Goudje) Schipper, Jan Kerkman (Janbroer) voorman, Anthonie Kerkman Jbz, Willem Paap Klz, Leendert Kerkman (Keggie), Pieter Koning Lz, Teunis Groen Hz, Willem Keur Jbz, Willem Draijer (Eenoortje, om zijn reddingen Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw), Cornelis Paap Jz, Pieter Keur Jbz en Cornelis Visser Gz roeiers. De bevolking, die ondanks het noodweer was uitgelopen, hield haar huldeblijken dan ook niet voor zich. Om half vier werden de drenkelingen ondergebracht in Ons Huis en nadat zij daar van droog goed waren voorzien, namen zij hun intrek in Het Wapen van Zandvoort. Wat het schip aangaat het volgende. Het is een 5 jaar oude ijzeren Gaffelschoener thuishaven Groningen, de inhoud bedraagt 96 bruto registertonnen verzekerd voor ƒ, 14000.—.
Het lossen werd uitbesteed
Ton Drommel.